(રાગ – સાવન કા મહિના પવન કરે શોર)
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
સુખ મેં પ્રભુવર તેરી યાદ ન આયી,
દુઃખ મેં પ્રભુવર તુમસે પ્રીત લગાયી,
સારા દોષ હૈ મેરા, મેં કરચા હૂં સ્વીકાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
મેરા તો ક્યાં હૈ, મૈ તો પહેલે સે હારા,
તુમસે હી પૂછેગા યે સંસાર સારા,
ડૂબ ગઇ ક્યોં નૈયા, તેરે રહેતે ખેવનહાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
સબકુછ લૂંટા હૈ બસ લાજ બચી હૈ,
તુમ પે હી દાદા મેરી આસ બંધી હૈ,
સુના હૈ તુમ સુનતે હો, હમ જૈસો કી પુકાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
જિસકો બતાયા મૈને અપના ફસાના,
સબને બતાયા મૂજે તેરા ઠિકાના,
સબ કુછ છોડ કે આયા મૈં તેરે દ્વાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
તેરે બિના મૈે દાદા જી ના સકુંગા,
તેરા હૂં અબ સે મૈ તો તેરા રહૂંગા,
મૈને તુમકો માના હૈ માત – પિતા પરિવાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..
દુનિયા સે મે હારા તો આયા તેરે દ્વાર,
જિસને ભી દિલ કો ઇસ જગ મે લગાયા,
દર્દ મિલા હૈ, બસ ઘાવ હૈ પાયા,
મેરે જીવન કા હૈ અબ તુમસે ઇકરાર,
યહાં સે ગર જો હારા, કહાં જાઉંગા સરકાર..